Perspektywa zbliżającego się końca...

Legilimencja

Bo tak sobie czytam te wieści o Hp i dotarło do mnie, że to już niedługo koniec... Coś się skończy, nie wiem jak u Was, ale moim zdaniem, zamknie się jakiś etap w moim życiu. Można by powiedzieć, że zamknął się już po opublikowaniu Insygnii, ale wtedy było jeszcze takie myślenie, że `łe, to jeszcze trochę filmów pozostało`, ale teraz...
Tak sobie myślę, że nie wyobrażam sobie w chwili obecnej świata bez Pottera i Potteromanii. To już by nie było to samo....

Eh, takie refleksje...
A jakie są wasze przemyślenia?

Ań · Wysłany: Wto 20:49, 30 Mar 2010 Temat postu:

Czy ja wiem... Chyba brak. Dla mnie to po prostu skończenie tego wszystkiego. Pozostaną blogi i w każdej chwili mogę po prostu sięgnąć po książkę i przeczytać jeszcze raz. :>

Moony Alex · Wysłany: Wto 21:12, 30 Mar 2010 Temat postu:

[offtop]Hahaha! Ja chyba sobie mózg przegrzałam, bo spojrzawszy na temat topicu stwierdziłam, że to pewnie będzie dyskusja, w której to mamy zamiar wyśmiewać "proroctwa" roku 2012 Wink

[/offtop]

Cóż... Wydaje mi się, że Potteromania to jeden z kolejnych etapów mojego życia. Jeden z zamkniętych już etapów, bo tak naprawdę to od roku rzadko sięgam po książki, jeszcze rzadziej patrzę na filmy. Zostały mi tylko fora, na których i tak lubię się udzielać, trochę rysunków, fanficki czytane sporadycznie, no i ci, których poznałam i wciąż mam z nimi kontakt Smile

.
Może i na swój sposób mi tego brakuje... Moja Potteromania sięgała zenitu w dość fascynującym okresie mojego życia - kiedy miałam duży dystans do siebie, lubiłam być w centrum zainteresowania itd. Ponadto "Harry Potter" w pewien sposób pozwolił mi dorosnąć. Pamiętam, że przyszedł w momencie, kiedy byłam na dziwnym etapie ("Jestem w I gimnazjum, jestem duzia i dorośła!"). To były co prawda dopiero początki, czyli życie chwilą za bardzo, przesadna pewność siebie, przerośnięte ego... I jakoś tak sięgnęłam po Pottera, gdzie po raz kolejny odkryłam ten inny świat. Zarówno ten magiczny, jak i społeczność fanowską, ludzi z różnymi zainteresowaniami i poglądami. To mnie fascynowało, a przy tym uczyło. Zaczęłam mieć sympatyczne zainteresowania, zamiast obijania się cały dzień, zajęłam się czymś ciekawym, dyskutowałam z ludźmi, poznawałam ich. A i samego Pottera analizowałam, co oczywiście bardzo stymulowało szare komórki i ośrodek myślowy. Dzięki HP zaczęłam czytać fantastykę i inne gatunki, nie tylko "jednogodzinne" powieści dla małolat. Odkryłam bardzo wiele rzeczy - od muzyki przez eksperymentowanie ze stylem po dzisiejsze zafascynowanie sci-fi czy astronomią.
Bo to był taki łancuszek: HP -> ludzie -> ich zainteresowania -> więcej o ich zainteresowaniach -> odkrywanie tego -> O kurczę! Ale to fajne!
Można więc powiedzieć, że Potter mnie na swój sposób wychował... w tym późniejszym okresie dzieciństwa Wink

.
Nie żałuję tych kilku lat spędzonych mentalnie w Hogwarcie. Wciąż go czasami odwiedzam, siadam na błoniach i myślę o tym, co mogłoby mnie jeszcze spotkać...

Bell

No, no.. ciekawy temat.
Cóż, dla mnie ten okres hp zaczął się stosunkowo późno. Tzn, samo takie lekkie zainteresowanie było w 2 gimnazjum kiedy to wyszły już wszystkie części. Zaczęłam wtedy czytać nieco blogów ale było to raczej wyszukiwanie... no, nieprofesjonalne Very Happy

. Potem, podczas obozu naszło mnie na własny blog, co prawda trochę nieudany, ale zawsze coś.
A jak wyjechałam do Portugalii, to zaczęły się oceny, fora, ludzie poznani w necie.
Dla mnie będzie to trwało tak długo, aż ludzie przestaną hp interesować się zupełnie, zawieszą blogi, a fora opustoszej... no i urwie kontakt z ludźmi którymi tam poznałam.

Legilimencja

Lol, wczoraj zostały zakończone prace na planie Pottera. Gdy czytałam te wszystkie newsy dot. najbliższej ekranizacji, a także tego, że to już koniec ciary mnie przeszły.

Pozwolę zacytować sobie Warwicka Davisa (porf Flitwick): "Żegnajcie Harry i Hogwarcie, to było magiczne!"

Ach...

Ale jeszcze 2 filmy do obejrzenia Very Happy

Ayo3

Ja nie mogę się z tym pogodzić. Jeszcze niedawno była na Więźniu Azkabanu, a tu już ostatnia część na karku. Masakra

Fedora

...świata? [to tak w nawiązaniu do tematu]

Cóż, dla mnie też jest to bardzo trudne do przełknięcia, bo doskonale pamiętam, jak poszczególne części pojawiały się premierowo w kinie, a teraz? Jeszcze dwa filmy i... koniec. To jest naprawdę straszne! Sad

Ja nawet nie pamiętam, czy przed HP w ogóle było jakieś życie, a co tu mówić o jego końcu. Sad

Bell

Powiedziałabym... (napisałabym) coś ale jakby nie bardzo wiem jak. Tzn.. no dobra.
Jak to jest być w czymś od początku do właściwie końca...?

Fedora

Najpierw jest fantastyczne uczucie, bo wiesz, że siedzisz w tym od chwili, gdy się pojawiło, jak ludzie jarali się każdą premierą i czytali jak najszybciej się dało, byleby móc być na bieżąco i wymieniać się poglądami. A potem nagle zdajesz sobie sprawę, że to już... koniec. Never again. I to jest właśnie najsmutniejsze. Sad

Ale ja tak perfidnie o sobie, a co wobec tego mają powiedzieć aktorzy, którzy byli we wszystkich częściach?

Dedykacja JKR w IŚ mnie zabija: "I dla Ciebie, jeśliś wytrwał z Harrym do końca". There is something about that, see...

Ayo3

Ja mam tylko nadzieję, że po premierze drugiej części Insygniów, Pani R. zapowie kolejną część, ale już niekoniecznie o HP.

Fedora

Ona jest już ustawiona do końca życia, ale mogłaby, fakt. O, a może coś o tym, co działo się od zakończenia szkoły do "19 lat później"? Very Happy

Ayo3

Eee... Nie! To co działo się po "19 lat później"

Lily

Nie! Niech nie pisze już nic o HP i tym podobnych. Chcecie mieć zepsuty klimat Huncwotów i NP? Znaczy, nie uważam, że ona coś źle napisze, że tak dalej, w końcu ona sama to wymyśliła i może nawet by się fajnie czytało, ale to by trochę zepsuło... tę aurę tajemniczości...

Legilimencja

Ja popieram Lily.

Tonks

Tak samo jak Moony Alex myślałam, że będzie to gadka na temat 2012 ^^ Uff..

Jak dla mnie... Sama jakoś nie potrafię sobie wmówić, że po tym ostatnim filmie skończy się ten 'dział'. Mogę się nawet założyć, że po wszystkim już nie będzie takiego szaleństwa, bo inni będą na to patrzeć w stylu "było - minęło i po co do tego wracać ?". Jak dla mnie zawsze zostaną moje ukochane opowiadania o tej tematyce, a nawet te, które ja piszę. Gdyby nie to moje zamiłowanie do całego Potterowskiego świata to pewnie bym nie trafiła na to forum i nie poznałabym tylu świetnych ludzi z którymi ( między innymi ) mogę spędzać sylwestra hahahah... Ellen. Jednym słowem wiele zawdzięczam temu, że powstała cała saga, ale jakoś nie mogę się pogodzić z tym, że wszystko ma swój koniec. Tak poza tym... Dzięki Rowling zaczęłam swoją przygodę z pisaniem, a moja wyobraźnia wreszcie ruszyła z miejsca.